Het bestaande gebouw in de Stationstraat 3 werd in 1921 opgericht als burgerwoning voor één gezin. Op dit moment wordt het gebouw gebruikt als woning voor vluchtelingen en ook in de toekomst zal het de woonfunctie blijven behouden, weliswaar als gemeenschappelijk woonproject voor jongvolwassenen. Doordat ‘wonen’ de rode draad blijft doorheen de geschiedenis van het pand, is het mogelijk het gebouw grotendeels te herbruiken, met een minimum aan bouwkundige ingrepen. Dit is een zeer duurzame aanpak, omdat de ‘embodied energy’ van het bestaande gebouw optimaal aangewend wordt.

In de woning aan de Stationstraat worden 7 woonunits voorzien, op elke verdieping gecombineerd met gemeenschappelijke ruimtes. Op elke verdieping wordt tussen de twee units een ‘wisselkamer’ voorzien. Deze kamer kan, afhankelijk van de noden van de bewoners en flexibel in de toekomst, opgeëist worden door één van de aangrenzende units.

In de toevoeging grenzend aan de woning, de tuin en toegang via de Bortierlaan, worden verschillende gemeenschappelijke functies ondergebracht.

Zoveel mogelijk van de bestaande materialen worden behouden en hersteld waar nodig. Verder wordt hetgeen we afbreken, gerecupereerd en verwerkt in de aanbouw.

De burgerwoning wordt na-geïsoleerd met geëxpandeerde kurkisolatie (wanden), cellulose-isolatie (dak).